MYTHOS & TOPOS | Distinction

type          European Competition  - New Archaelogical Museum of Sparta
client         Municipality of Pelloponnese
area          9.631 m2
status        Distinction
place        Sparta - Laconia

Architectural Design
Petrās Architecture:
Tsampikos Petras, Theodosis Drivas, Yannis Apostolopoulos

Exhibition Design & Architectural Design Consultants:
MEAmuse:
Panos Tzonos, Matoula Scaltsa
Post-Spectacular Office:
Stergios Galikas, Evelina Garanzioti, Elli Xristaki

Structural Design:
Nikos Fourlemadis

HVAC:
Apostolos Kanellakis, Panagiotis Karaiskos

Concept

This proposal integrates the listed building, the new museum building, the immediate surroundings with the archaeological finds, and the broader natural and historical area of Sparta into a single narrative and a single museum experience.

The listed building and the new building have been conceived as a distinct landmark:
- it emphasizes the buildings’ simultaneous autonomy and interconnection both functionally and semantically.- it represents versions of austerity and rigor of two distinct yet connected historical moments of architectural design. However, the design approach of each one of them reflects the particular values of their historical moments and those of Sparta.

- it proposes a unified exhibition path which interconnects the indoor exhibition narrative with the outdoor natural and historical landscape of Sparta along with the adjacent archaeological finds.

The exhibition design has been conceived as a "site of history and myth" which responds to the broader interweaving of Sparta’s values and its natural, historical and archaeological landscape.

-The core meaning and the 'grand narrative', of paramount importance in each exhibition section, is experienced by the visitor through the whole ambience of each one of them, while validated by historical and archaeological documents: A large curved partitioning curtain, which can change as needed, along with its flowing sections, stands for the historical path and guides the visitor to the storyline.

-The exhibition sub-sections, articulate with each section’s ambience, yet distinguish themselves thanks to the diverse geometrical and lighting design.

-The myth, as a fundamental backdrop of archaeological finds, flows parallel to the curved paths of history.

-The mixture of natural with artificial lighting, the certain design of cases and selection of materials convey each section’s main idea.

The core idea of the use of the rhomboid canvas came up from the fact that the ancient road, connecting the acropolis with the Evrotas river, transforms the rectangular system of the listed building into a new rhomboid one. Furthermore, the canopy over the mosaics enhances the view towards the archaeological site, a view which is aligned to the one offered from within the museum space.

The building’s stainless-steel façade reflects the colors of the surrounding landscape which indefinitely transforms its volume, as if it were a permeable construction. Both space and time inside and outside the building appear to be a continuum. The building, flexible and adjustable as a container, it is pervaded by them alike.

more info

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΤΟ ΜΥΘΟ | Εξαγορά

τύπος             Πανευρωπαϊκός Διαγωνισμός -  Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης
ανάδοχος      Περιφέρεια Πελοποννήσου
επιφάνεια       9.631 μ2
κατάσταση    Εξαγορά
τόπος             Σπάρτη - Λακωνία

Αρχιτεκτονική μελέτη
Petrās Architecture:
Τσαμπίκος Πετράς, Θεοδόσης Δρίβας, Γιάννης Αποστολόπουλος

Μελέτη εκθεσιακού σχεδιασμού & Σύμβουλοι αρχιτεκτονικής μελέτης:
MEAmuse:
Πάνος Τζώνος, Ματούλα Σκαλτσά
Post-Spectacular Office:
Στέργιος Γαλίκας, Εβελίνα Γαραντζιώτη, Έλλη Χρηστάκη

Στατική Μελέτη
Νίκος Φουρλεμάδης

Ηλεκτρομηχανολογική Μελέτη
Απόστολος Κανελλάκης, Παναγιώτης Καραΐσκος

Πρόταση

Η πρόταση εντάσσει το διατηρητέο κτήριο, το νέο κτήριο του μουσείου με την μουσειακή του έκθεση, τον άμεσο περιβάλλοντα χώρο με τα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και τον ευρύτερο ιστορικό χώρο της Σπάρτης σε ένα ενιαίο αφήγημα και μια ενιαία μουσειακή εμπειρία.

Το διατηρητέο και το νέο κτήριο συνθέτουν ένα ενιαίο σύνολο–τοπόσημο:
- Διατηρώντας την αυτονομία τους, όμοια αλλά και διαφορετικά, αλληλοπεριχωρούνται και συμπληρώνονται τόσο λειτουργικά, όσο και σημασιολογικά.
- Και τα δύο μαζί, εκδοχές λιτότητας και αυστηρότητας ύφους και ήθους δύο απομακρυσμένων, αλλά συνδεόμενων ιστορικών στιγμών του ίδιου τόπου, δημιουργούν ένα σύνολο-τοπόσημο. Ωστόσο ο χειρισμός στο κάθε ένα εκφράζει τις ειδικότερες αξίες της κάθε ιστορικής στιγμής.
- Διατρέχονται από ενιαία γραμμή εκθεσιακής περιήγησης και προσφέρουν τόσο εποπτεία του ευρύτερου φυσικού και ιστορικού τοπίου, όσο και συσχετισμό της εσωτερικής μουσειακής έκθεσης με τα υπαίθρια αρχαιολογικά ευρήματα και τον τόπο.

Ο σχεδιασμός του εσωτερικού εκθεσιακού χώρου, ως «τοπίο της ιστορίας και του μύθου», βρίσκεται σε υφολογική αναλογία με εκείνον του «ιστορικού τοπίου» και του υπαίθριου χώρου αρχαιολογικών ευρημάτων. Ο εσωτερικός εκθεσιακός χώρος είναι έτσι σχεδιασμένος, ώστε να αποδίδει βιωματικά, πριν ο επισκέπτης ασχοληθεί με την ιστορική πληροφορία των εκθεμάτων, την λογική της μεγάλης αφήγησης: Ο ρους της ιστορίας, με τις μεγάλες εκθεσιακές ενότητες, αποδίδεται με την μεγάλη καμπύλη διαμερισμάτωση, η οποία καθοδηγεί τον επισκέπτη στην αφηγηματική γραμμή και μπορεί να αλλάζει ανάλογα με τις ανάγκες. Οι εκθεσιακές υποενότητες γίνονται αντιληπτές ως γεωμετρικά και φωτιστικά διακριτές νησίδες, που παρουσιάζουν την ιστορική πληροφορία.

Ο μύθος, ως καταστατική νοηματοδότηση ιστορικών γεγονότων, διατρέχει, άυλος, τις καμπύλες διαδρομές της ιστορίας.

Ο σύνθετος, φυσικός και τεχνητός φωτισμός, η εναλλαγή ύφους και υλικών στις εκθεσιακές ενότητες υποστηρίζουν το κάθε φορά εκθεσιακό του περιεχόμενο και νόημα.Η διαμόρφωση του υπαίθριου χώρου αποτελεί την ραχοκοκαλιά της κτιριακής σύνθεσης: Ο αρχαίος δρόμος, που συνδέει την αρχαία ακρόπολη με τον Ευρώτα, γεννά έναν νέο ρομβοειδή κάναβο σε σχέση με το ορθογωνικό σύστημα του διατηρητέου κτηρίου. Τα στέγαστρα των ψηφιδωτών δημιουργούν ένα κοίλο θέασης, που οπτικά συναντιέται με την κύρια θέα του εκθεσιακού χώρου προς το εξωτερικό περιβάλλον.

Η ανοξείδωτη μεταλλική όψη του κτηρίου, ανακλά τα χρώματα του τοπίου και επιτρέπει στο κτήριο να ενσωματωθεί στην ατμόσφαιρα του τόπου, ενώ ταυτόχρονα από-ϋλοποιεί τον όγκο του και μεταβάλλει την όψη του συνεχώς, ανάλογα με τη θέση προσέγγισης.

Το νέο κτήριο εκφράζει εξωτερικά εξίσου και την εσωτερική ελευθερία της εκθεσιακής συγκρότησης: Μουσειακής τυπολογίας container: ένα βιομηχανικό κέλυφος ελεύθερης κάτοψης, που επιτρέπει ευελιξία και μεταβολή.

πληροφορίες